Ψυχασθενής ελεύθερη

Του το είχα πει:
"Η κοπέλα δεν έγινε ακόμα καλά. Είναι επικίνδυνη. Πρώτα για τον εαυτό της, μετά για τα παιδιά και για τους γύρω της".
Δεν με άκουσε, ούτε θέλει να το παραδεχτεί.
Ελπίζω η αρρώστεια του νου της να θεραπευθεί.
Η ίδια δεν το καταλαβαίνει, αλλά η οικογένειά της;
Πιστεύει ότι έτσι την βοηθάει.
Εγώ πιστεύω ότι είναι λάθος.
Τόση εμμονή σε ένα θέμα, τόση κακία για έναν άνθρωπο, μόνο ένας άρρωστος μπορεί να έχει.
Διαφορετικά αδιαφορεί και φεύγει.
Της μίλησα μια, πέντε, δέκα. Της είπα να βοηθήσει κι εκείνη τον εαυτό της. Έδειχνε να με καταλαβαίνει, μα οι επόμενες κινήσεις της ήταν περισσότερο τρελές.
Με μια τρελή δεν μπορώ να συνεννοηθώ, ούτε να βοηθήσω πια.
Του είπα: "Είσαι υπεύθυνος για την υπογραφή που έβαλες... Άτυχος είσαι πολύ. Καλύτερα να να είχε καρκίνο και γερό το μυαλό. Τώρα, τουλάχιστον πρόσεχε! Εκείνη δεν υποφέρει γιατί δεν καταλαβαίνει τι λέει και τι κάνει γι' αυτό και είναι επικίνδυνη. Σήμερα το πρόλαβες το κακό, την επόμενη φορά ίσως να μην είσαι τόσο τυχερός. Έχεις υποχρέωση να προλάβεις και να φροντίσεις για την σωστή θεραπεία της".
Τα είπα κι έφυγα.