Τρίτη, Νοεμβρίου 28, 2006

Κόρη της ήταν κόρη μου!

Η κυρά Ζωή δεν είχε παιδιά. Έμενε στον τρίτο. Μια κοπέλα απ΄τον τέταρτο έμεινε έγκυος και την παράτησε ο φίλος της. Άνοιξε την αγκαλιά της, την πήρε σπίτι της, υιοθέτησε και μεγάλωσε το μωρό.
Πριν δυο μέρες η κυρά Ζωή πέθανε στο χειρουργείο πάνω σε επέμβαση καρδιάς.
Ένας παππούς, μια γυναίκα και ένα κοριτσάκι έκλαιγαν σπαρακτικά.
"Μαμά, νόμιζα πως ήταν κόρη της! Τώρα το έμαθα!"
"Κόρη της ήταν κόρη μου!"

Κολλητικό;

Ο Γιάννης έκλεισε ραντεβού με τον καρδιολόγο αύριο το απόγευμα. Ένιωσε κάποιες ενοχλήσεις σήμερα το απόγευμα. Παράξενες.
"Κλείσε και για μένα", του είπα. "Νιώθω πολλά τσιμπήματα από χθες..."
Ο Αόρατος Γιατρός θα μπορέσει άραγε να έρθει και μαζί μας;

Ο Αόρατος Γιατρός βοήθειά της!

Σε λίγες ώρες θα κάνει εξετάσεις. Είναι νέα και ωραίος άνθρωπος. Άτυχη στην υγεία όμως.
Πολύ νέα έχασε το ένα της νεφρό. Τώρα τελευταία οι εξετάσεις δείχνουν ότι καταστρέφεται και το δεύτερο.
Αύριο θα μάθει....
Εγώ της ευχήθηκα και της σύστησα έναν Αόρατο Γιατρό που θα είναι μαζί της και όλα θα πάνε καλά.

Η λεπτή γραμμή του μυαλού

"Κάτι συμβαίνει με τον Νίκο. Είναι παράξενος τελευταία...."
"Ε! θα βρήκε καμμιά γκόμενα και μπορεί να σκέφτεται να χωρίσει..."
Που αλλού να πάει το μυαλό σου;
Πέρασαν μέρες. Ο Νίκος και η συμπεριφορά του περίεργη.
Μέχρι που μας το είπε. Η γυναίκα του εδώ και μέρες είναι σε ψυχιατρική κλινική, στα πολύ βαριά περιστατικά.
"Μα γιατί; Και πως; Και τι; Και τα παιδιά; Και ο μικρός; Κι εκείνη; Κι εσύ;"
Κι εμείς; Και τώρα;
Και τίποτα.

Δεν έχει σειρά το ταξίδι....

Τρεία χρόνια ολόκληρα και δεν της είπαν πως έχει καρκίνο. Της έλεγαν και της λένε ακόμα ψέμματα. Ο άντρας της την έτρεχε συνέχεια στα νοσοκομεία για χημειοθεραπείες. Πριν ένα μήνα κουράστηκε. Αρρώστησε και εκείνος. Έπαθε έμφραγμα. Έμεινε στην εντατική δέκα μέρες, το ξεπέρασε και γύρισε στο σπίτι του. Σε ένα μήνα θα έκανε εγχείρηση καρδιάς.
"Να περπατάς" του είπαν οι γιατροί.
Περπάτησε κι αυτός πολύ.
Περπατώντας έπαθε ανακοπή και ο μικρός που έτυχε να είναι μαζί του, τον φίλαγε, τον χτύπαγε, του φώναζε:
"Παπού, μην μου πεθάνεις κι εσύ! Ξέρω ότι θα πεθάνει η γιαγιά. Μη μου πεθάνεις κι εσύ! Δεν θα σ΄αφήσω.... Μείνε παππού, πήρα τηλέφωνο την μαμά και έρχεται ασθενοφόρο..."
Άκουγε τον μικρό απ΄το ανοιχτό κινητό η μαμά του....
Διπλός, τριπλός ο σπαραγμός.
Οι συγγενείς σήκωσαν τον νεκρό αγκαλιά και τον έσκυψαν πάνω της, να τον χαιρετήσει η άρρωστη γυναίκα του που είναι καρφωμένη στο κρεββάτι.
Αχ! Πόσος πόνος!