Καλό ξόδεμα!

O Τάκης ζητάει έξτρα.

"Λάθος!" λέει. "Λάθος συννενόησης". Ισχύει το πρώτο χαρτί κι όχι το δεύτερο της προσφοράς.

Το σκεφτόταν τις τελευταίες μέρες. Κάτι διαισθάνθηκα απ΄τα λόγια του. Λεφτά του λείπουν μαζί με την αξιοπρέπεια. Αυτά θα πάρει. Θα του τα δώσω εγώ και τα δυο.

Θα τα πάρεις κύριε αύριο κιόλας. Μπορούσα και σήμερα, αλλά σου άφησα χρόνο να το σκεφτείς καλύτερα....

Μήπως τώρα κάνεις το λάθος;

Ήθελα να κερδίσω κι εγώ χρόνο, να μην καταλάβεις πόσο με στεναχώρεσες.

Δεν στεναχωρέθηκα για τα λεφτά. Τα λεφτά δεν έχουν ψυχή. Την ψυχή μου πόνεσες που την απογοήτευσες. Την ξεγέλασες καλά, γιατί ήσουν "φίλος" και σε εμπιστεύτηκα.

Αύριο. Αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα. Όχι μη φοβάσαι. Δεν θα σου πω λόγια. Θα σε κοιτάω στα μάτια. Θα ψάξω να βρω την αλήθεια σου. Δεν θα σου πω τίποτα. Όπως και σήμερα δεν είπα. Κρατούσα το ακουστικό και σε άκουγα.

Λεφτά θες. Λεφτά θα σου δώσω. Θα σου δώσω και μπουρμπουάρ. Για να με θυμάσαι.

Να θυμάσαι ότι με έκλεψες κι εγώ σε φίλεψα. Δεν νομίζω να στο έχει κάνει άλλος. Εγώ θα είμαι η εξαίρεση. Για να με θυμάσαι.

Εγώ αύριο θα σε "βγάλω" απ΄τη ζωή μου, την ώρα που θα σε πληρώνω. Εσύ θα θυμάσαι μια ζωή ότι κέρδισες 1500 ευρώ, γιατί πούλησες συγγένεια, φιλία και εργοδότη.

Καθένας ότι ζητάει παίρνει. Θα τα πάρεις Τάκη κι ας μην πρέπει. Χαλάλι σου. Μακάρι να σε κάνουν ευτυχισμένο αυτά.

Μακάρι να καταλάβεις και το νόημα της ζωής, πριν είναι αργά.