Βαθιά προσευχή

Είναι αυτό το σφίξιμο στο στήθος...
Είναι αυτός ο φόβος για το απρόοπτο που σε σφίγγει και δεν μπορείς να αναπνεύσεις κανονικά.
Είναι αυτή η αλλιώτικη προσευχή που βγαίνει από πολύ βαθιά και ζητάει από Κείνον:
ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕΙ! ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΤΗΣ!
Είναι εκείνο το τηλέφωνο που το κοιτάς και σε λίγες ώρες πρέπει να το σηκώσεις, για να μάθεις, αυτό που ποθεί η ψυχή σου:
"ότι όλα πήγαν καλά!"
Είναι από κείνες τις δύσκολες ώρες που μέχρι να περάσουν σου φαίνονται χρόνια.
Είναι από κείνες τις ώρες που μια φίλη βρίσκεται στο χειρουργείο και συ χιλιόμετρα μακριά της.
Είναι που....

Καταραμένε καρκίνε!

Μου το είπε ο άντρας μου μόλις ήρθε και ταράχτηκα.
Τηλεφώνησα αμέσως και συναντηθήκαμε στα κρυφά για να τα πούμε.
Μη μας ακούσει εκείνη.
Ο άντρας μου άκουγε στενοχωρημένος.
Εγώ ρωτούσα με αγωνία να μάθω.
Ο Σπύρος απαντούσε σε όλα.
Στα όρθια.
Εκεί στην είσοδο του μάρκετ.
Τρεις μας.
Κάτι του έδωσα....

Της τηλεφώνησα μετά από το σπίτι.
Χαρούμενη ήταν.
Δεν ξέρει.
"Αφού δεν μου αφαίρεσαν το στήθος είμαι καλά", μου είπε.

Οι εξετάσεις βγήκαν τώρα.
Ο καρκίνος έχει μεταφερθεί στους λεμφαδένες και είναι όλες θετικές.
Θα αρχίσει χημειοθεραπείες.

Καταραμένε καρκίνε!

Φταίει. Ένα χρόνο έβλεπε και το αμελούσε.
Προταιρεότητα οι υποχρεώσεις.

ΛΑΘΟΣ!
ΜΕΓΑ!